-
1 gryźć*
gryźć* (gryzę) kauen; orzechy knacken, knabbern; pchły, pies, dym beißen; komary, osy stechen; sumienie plagen; sweter kratzen;gryźć paznokcie Fingernägel kauen;gryźć kość am Knochen nagen;gryźć się sich beißen; (martwić się) sich grämen (I über A); (kłócić się) fam. sich in den Haaren liegen (z I mit D) -
2 kauen
an den Nägeln kauen gryźć paznokcie -
3 bite
[baɪt] 1. pt bit, pp bitten, vt 2. vigryźć (ugryźć perf), kąsać (ukąsić perf)3. n( from insect) ukąszenie nt; ( mouthful) kęs mlet's have a bite (to eat) ( inf) — przekąśmy coś (inf)
* * *1. past tense - bit; verb(to seize, grasp or tear (something) with the teeth or jaws: The dog bit his leg; He was bitten by a mosquito.) gryźć2. noun1) (an act of biting or the piece or place bitten: a bite from the apple; a mosquito bite.) gryzienie, kęs2) (the nibble of a fish on the end of one's line: I've been fishing for hours without a bite.) `branie`•- biting- bite the dust
См. также в других словарях:
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny